- skarać
- punir
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
skarać
Regardez d'autres dictionnaires:
skarać — dk IX, skarzę, skarzesz, skarz, skaraćał, skaraćany przestarz. «skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę» □ Kogo Pan Bóg chce skarać, temu rozum odbiera … Słownik języka polskiego
Pro Evolution Soccer 2012 — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
skaranie — n I 1. rzecz. od skarać. 2. rzad. «kara» tylko we fraz. pot. Skaranie boskie z kimś «z kimś jest wiele kłopotu, ktoś jest nieznośny» … Słownik języka polskiego
wyłajać — dk IX, wyłajaćję, wyłajaćjesz, wyłajaćłaj, wyłajaćał, wyłajaćany pot. «ostro kogoś zganić, skarać, skrzyczeć» Wyłajać niegrzeczne dziecko … Słownik języka polskiego
